ng ILO ay malayo ang mararating tungo sa pagbuo ng mga bagong pamantayan kung saan ang pangangalaga at pagiging kasambahay ay iginagalang at ang mga babaeng manggagawa ay pinahahalagahan at ligtas sa trabaho. Bagama’t ang Kasambahay na Kumbensyon ay pinagtibay 11 taon na ang nakararaan ngayon at 52% ng mga kasambahay sa mundo ay nasa Asya at Pasipiko, tanging ang Pilipinas lamang ang nagpatibay sa Kumbensyon na ito sa rehiyon.
Sa buong pamilya na nagtatrabaho at nag-aaral mula sa bahay sa panahon na nakalockdown, pinananatiling maayos ng mga kasambahay ang mga sambahayan. Marami ang nanatili upang gampanan ang gawaing ito, kahit dumami ang kanilang trabaho at oras, gayundin ang kanilang pagkakawalay sa pamilya, mga kaibigan at mga serbisyo ng suporta.
Gayunpaman, ang mga kasambahay ay tinanggal pa rin dahil pag-aalala ng mga nagpapatrabaho na mahawa sa COVID mula sa kanila. Karamihan sa mga nagpapatrabaho ay hindi obligadong magbigay ng bayad sa pagtanggal, at, bukod pa diyan, ang mga kasambahay ay karaniwang hindi kasama sa mga programa ng panlipunang ayuda para sa COVID-19. Naipit din ang mga migranteng kasambahay dahil sarado ang mga internasyunal na hangganan at naging imposible ang pag-uwi.
Ang mga kasambahay sa buong rehiyon ay bumuo ng kanilang sariling mga grupo upang itaguyod ang kanilang mga karapatan. Matagal nang sinusuportahan ng ILO ang mga grupo ng mga kasambahay na maibahagi ang kanilang mga karanasan, matuto sa isa’t isa at magsulong para sa proteksyon sa ilalim ng batas. Itinataguyod din ng ILO na matiyak na ang mga kasambahay ay nakakakuha ng mga serbisyong legal, tulong panlipunan, at pagsasanay.
Ang mga pamahalaan ng rehiyon ay maaari at dapat kumilos upang baguhin ang mga pag-uugali, batas, at mga nakasanayan na naging dahilan kaya naiwang mahina ang turing sa mga kasambahay.
Thinking about it, katulong is a better term. It means, they are just helpers and their 'masters' are ought to do some work as well. Law makers will not touch things that they are getting benefit from.